‘Meneer, gaan we vandaag speerwerpen?’, vraagt een kleine dreumes van zes.
Zo klein als ze zijn willen de kinderen met van alles werpen. Misschien omdat ze thuis niet mogen gooien met hun speelgoed, de deuren of het servies. Maar bij atletiek mag het dan eindelijk. Nu is speerwerpen voor de allerkleinsten wel een beetje lastig, maar daar vindt elke creatieve trainer wel een oplossing op. En zo heb ik 15 jaar lang alle vormen van atletiektraining uitgeplozen, de beste en de leukste oefeningen bedacht. Samen met enorm veel andere trainers.

Ik weet nog dat ik in de periode dat ik naast trainer ook jeugdvoorzitter was, dat ik heb samengewerkt met een top trainer. Hij had toen een jonge Eelco Sintnicolaas onder zijn hoede. Samen met Vince de Lange, want zo heet hij, hebben we een longitudinaal trainingsplan opgesteld, een basisplan voor de opbouw van de trainingen. Eelco trainde ondertussen op de atletiekbaan en wij zaten binnen te zwoegen op de oefeningen. In die periode viel het me op dat een topsport atletiek trainer erg minimaal betaald wordt voor de prestaties die geleverd worden. Ik weet het wel, uiteindelijk moet de atleet het natuurlijk uitvoeren. 

Deze week kijk ik naar de prestaties van de Nederlandse atleten tijdens het Wereld kampioenschap in Beijing. Ik zie de strijd en weet van de vele trainingsuren, de schema’s, de blessures, de twijfel, de mentale weerbaarheid. 

Chapeau voor atleten en trainers die doorzetten, hun focus vasthouden en samenwerken om tot goede resultaten te komen.