Het is een herfstdag, waarbij de zon laag aan de horizon staat en de wind mijn handen en voeten als steen betoveren. In het bos zie ik een boom liggen. Hij ligt er al een tijdje. Misschien slachtoffer geworden van de juni storm 2011 in Vught?
Ik weet nog goed dat ik training stond te geven op de atletiekbaan en de lucht veranderde in een apocaliptisch schouwspel. Ik floot naar mijn dochter die aan de andere kant van de baan aan het trainen was. Rennen en fietsen. We werden als een gek naar huis geblazen. De fietsen hadden we net in het schuurtje ondergebracht toen de regen met grote emmers over ons uitgestort werd en de wind zo hard aantrok, dat ik de deur amper in zijn sponning terug kreeg.
De boom zal toen wel uit zijn vorm geblazen zijn. Van de boom verwacht je dat deze verticaal omhoog staat en zo zijn wereld overziet. Nu ligt hij uit vorm, horizontaal en na al die jaren vergaat hij steeds verder. De inhoud van deze niet-gevulde vorm heeft andere planten ruimte gegeven en ook ruimte aan de najaarszon. De vorm vergaat steeds verder en brengt ruimte aan de leegte. Als we niet wisten van de boom die hier rechtop heeft gestaan, dan wisten we nu ook niet van de leegte die hij achter heeft gelaten. Vorm en leegte horen bij elkaar.
‘ Zo, Shariputra, zijn alle dingen naar hun aard leeg. Ze hebben een begin noch een einde.’
Ik heb, ondanks de koude, even plaatsgenomen op de omgevallen boom. Ik voel de kracht van het nog sterke hout. De bast die afbrokkelt. Ik plaats mijn handen op de stam en neem zijn energie in me op. Dit ritueel geeft me kracht om andere mensen te ontmoeten. Rituelen zijn voor mij een vorm van verbinding aangaan. Een verbinding met mijzelf, met een ander of het andere. Soms houden ze me af van waar ik echt mee bezig wil zijn. Lees daarvoor het verhaal van de 950 gaten. Als er angst bij om de hoek komt zetten, kunnen mijn rituelen verzanden in dwangmatig gedrag en word ik vastgehouden. Zodra ik me daar bewust van ben, wil ik naar de leegte. De leegte die hoort bij dit ritueel. Leven in die leegte is nog spannender dan leven met de vorm. Vorm geeft houvast, daarvan weet je wat de betekenis is. Van leegte weet ik nog weinig. Een periode in mijn leven mocht ik niets doen, een vorm van leegte die ongelofelijk moeilijk in te vullen was, ongelofelijk moeilijk leeg te houden.
Toch ben ik blij dat ik af en toe mag terug vallen op de vorm, even zitten op de boom.