Het mooie van vakantie is dat ik even de tijd neem om na te denken over mijn situatie nu en in de toekomst. Hoe gaan de weken er na de vakantie uitzien? Hoe worden ze gevuld of kan ik ze vullen? Het doel weet ik wel, maar de weg ernaar toe is onduidelijk.

Over de weg heb ik verwachtingen. In die verwachtingen probeer ik mijn onzekere situatie overzichtelijk te maken, het kan me houvast geven.

Elke verwachting kan extra fijn zijn als het uitkomt of nog beter wordt dan ik had gedacht. Het kan me ook teleurstelling geven, verwachtingen komen nu eenmaal niet allemaal uit.

Wat zou het mooi zijn om dit los te laten en af te wachten wat er gebeurt, zou het doel dat ik voor ogen heb ook op die manier gehaald kunnen worden?

Laat ik voor nu, maar eens blijven in het ‘nu’ en geen verwachting hebben over de periode na de vakantie. Met meer vertrouwen leven zonder verwachting.