In een ver verleden leefde er een hamster bij ons. Overdag aan het slapen en ’s nachts hyperactief. Tot op een dag het kleine lichaampje volledig hard en koud in zijn kooitje lag. De arme drommel had het leven en ons droevig achter gelaten. Op het flatje hebben we hem toen begraven in de prullenbak (ja, je bent jong en weet nog weinig van het leven).
Het is wel zijn geluk geweest. De volgende dag klonken er kruip-, knars-, en schraap geluiden uit de bak. Meneer was uit zijn winterslaap ontwaakt en wilde graag zijn kooi weer in.
Nu hebben we heel veel hamsters in de kamer. Nog even mogen ze blijven. Ze zijn een stuk rustiger dan onze Jean-Piere. Wie weet staan ze er zondag nog. Hoe dan ook, straks liggen ze met zijn allen in de prullenbak. Ik zal de bak blijven controleren op kruip-, knars-, en schraap geluiden.