Hoe moeilijk is dat!

Soms als ik aan het werk ben, dan denk ik aan het weekend of de vakantie. Even helemaal niets doen, niets moet, alles mag.

Nu zit ik thuis en mag ik niets doen. Of in ieder geval niets moet, ik mag alleen dingen willen. De eerste weken zitten mijn dagen dan ook vol met alles wat ik denk dat ik wil. Gaandeweg kom ik er achter dat het toch veelal dingen zijn die ik van mezelf moet, ook al zouden ze op het lijsten willen moeten staan.
Ik zit nu dan ook rustig op een stoel in de kamer, buiten regent het. De moet dingen heb ik gedaan vandaag. Door mijn hoofd schieten allemaal gedachten van dingen die ik vandaag nog wil. En toch doe ik niets. Ik blijf zitten, laat de gedachten komen en ook weer gaan. Schuldgevoel komt langs en gaat gelukkig ook weer. De drang om toch een boek te pakken komt en gaat weer.

Weet je wat ik vandaag ga doen, helemaal niets.

Ondertussen heb ik toch weer een stukje geschreven.